نماینده شرکت آل اشپورت اعلام کرده است که قرارداد این شرکت درجه دو آلمانی با تیم ملی ایران به پایان رسیده و احتمال تمدید قراردادشان چندان زیاد نیست. اما کدام شرکت جانشین آنها می شود؟به گزارش خبرنگار شفقنا ورزشی، تیم ملی فوتبال ایران چهار بار سابقه حضور درجام جهانی فوتبال را دارد. بار اول در سال ۱۹۷۸ با برند سرشناس آدیداس پا به آرژانتین گذاشتیم. بار دوم در سال ۱۹۹۸ این پوما بود که اسپانسر ما شد و ۸ سال بعدش یعنی سال ۲۰۰۶ باز هم پوما توانست گوی رقابت را از سایر رقبا برباید. اما در سال ۲۰۱۴ ناگهان با یک سقوط بزرگ به برند درجه دو ال اشپورت رسیدیم. یک شرکت آلمانی که در بازار لوازم ورزشی هرگز در حد و اندازه های نایکی و آدیداس نیست و حتی با پوما هم توان رقابت ندارد. از قیمت های آنها می شود متوجه فرق شان شد.
اینکه ال اشپورت چگونه توانست به فوتبال ایران رسوخ پیدا کند قصه تکراری و ملال آوری است که آخرش به یک جا وصل می شود؛ تحریم ها و واهمه شرکت های بزرگ از امضای قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران.
حتی پوما هم که دو جام جهانی قبل با ما قرارداد بسته بود این بار ترسید. چرا که برای آنها بازار اروپا و امریکا اولویت دارد و به زبان عامیانه تر نمی خواهند روزه شک دار بگیرند .از این رو با اینکه گفته شده بود پس از توافق ژنو ، شرکت های تولید کننده ادوات و البسه ورزشی می توانند بدون مشکل با فدراسیون فوتبال ایرن قرارداد ببندند آنها بخاطر بعضی از تحریم ها ی بانکی و ارزی ترجیح دادند وارد گود نشوند.
اما حالا اوضاع در حال دگرگونی است.اگر به هر ترتیبی تیم مذاکره کنند کشورمان، رزمندگان جبهه دیپلماسی ،بچه های متدین و غیور ما در هتل کوبورگ وین، بتواند به آنچه “توافق مطلوب” یاد می شود، برسند آن وقت کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال ایران در شرایط قبل از تحریم های ظالمانه قرار می گیرد. مثل سال ۲۰۰۶ و با این تفاوت که شرکت امریکایی نایکی هم بدون مشکلی از سوی کنگره ایالات متحده، می تواند یکی از گزینه ها باشد.
بر خلاف سیاه نمایی های صورت پذیرفته توسط وارد کنندگان جنس های بی کیفیت چینی که بازار منیریه تهران را در قبضه خود دارند، ایران می تواند یکی از بهترین بازار های خاورمیانه برای لوازم و ادوات ورزشی “برند” باشد. همانطور که شرکت اپل طبق گزارش های اخیر بیشترین فروش خاورمیانه را در ایران داشته است. در ضمن این موضوع را هم لحاظ کنید که بخاطر تحریم ها، شرکت اپل برخلاف دیگر برند ها همانند سامسونگ و ال جی و غیره هیچ نماینده مستقیمی در تهران نداشت و این شرکت های داخلی بودند که این برند معروف و گران قیمت را وارد بازار کشورمان کردند و بدون هیچ مشکلی ، آیفون و ای پد بیشترین فروش ممکن را در ایران داشت. بالاتر از کشورهای متمولی همچون امارات و قطر.
از این رو اگر پای جنس های اورجینال آدیداس و نایکی، توسط کارگزار‌ان رسمی آنان( نه آن چیزی که این روزها در تهران و کیش می بینیم) به کشورمان باز شود، تردید نکنید همچو بازار گوشی‌های همراه و حتی تبلت و لپ تاپ، ایران با توجه به نسل جوانش می تواند یک بازار بی رقیب باشد. اما شرط ورود آنها چیست؟ قرارداد رسمی با فدراسیون فوتبال ایران و تهیه البسه کلیه تیم های ملی کشومان در تمامی رده ها ، پل ارتباطی آنها برای ورود به بازار کشورمان است. آل اشپورت اینگونه منیریه را فتح کرد. و تاسف بارتر از همه اینکه آنها جنس‌های درجه دو و سه خود را از طریق چین و پاکستان روانه بازار کشورمان کردند ،چون نهادهای مسئول، حواس شان به جای دیگری بود.
از این رو خام شایعه هدفدار دلان و واردکنندگان جنس‌های بنجل و ارزان قیمت چینی نباید شد. ال اشپورت در روزگار تحریم تنها گزینه قابل اعتنا برای فدراسیون فوتبال بود.آنها با فدراسیون ما در ازای تهیه رایگان البسه تیم های ملی قرارداد بستند و در آن سو این افتخار را بدست آوردند برای نخستین بار و شایدم آخرین بار در جام جهانی حضور داشته باشند. برخلاف منتی که کارگزار رسمی ال اشپورت بر سر فوتبال ایران می گذارد آنها می‌دانند کمتر تیمی در جهان حاضر می شود با برند آنها وارد جام جهانی شود.
حالا اوضاع متفاوت شده؛ در صورت رفع تحریم ها و ورود بدون دردسر برندهای معروف جهان، فدراسیون فوتبال ایران این فرصت را دارد تا با بزرگان جهان وارد مذاکره شود. البته از راهروی فدراسیون فوتبال شنیده می شود که شرکت های چینی همانند ۳۶۱ درجه از حالا پیشنهادات خود را ارائه دادند اما اگر قرار باشد از ال اشپورت دل بکنیم بهتر است جهشی رو به بالا داشته باشیم نه حرکتی در عرض.
تصمیم نهایی با فدراسیون فوتبال ایران است، همانطور که در زمان صفایی فراهانی و محمد دادکان دست کم با پوما جهانی شدیم این بار هم می توانیم با یک برند معروف معامله کنیم. انتقادات صریح کی روش، دایی ، قلعه نویی و جواد نکونام در مورد ضعف برند ال اشپورت بیان کننده همه واقعیات بود و بر خلاف ادعای این شرکت، هیچ توطئه ای در کار نیست.
اگر مردان فدراسیون نشین حواس شان باشد فضا برای جهش مهیا شده و تنها زیرکی و بازاریابی آنها می ماند برای بالا رفتن از پله ها . اگر دلالان، واسطه ها و سودجویان داخلی و خارجی سیاه نمایی نکنند مسیر برای جبران عقب افتادگی ۸ ساله کاملا باز است.فقط کمی همت و دلسوزی می خواهد، همین و بس.